Synthwave.

This EP collects the last part in this series.
Part one (2001): banabila.bandcamp.com/album/spherics
Part two (2003): banabila.bandcamp.com/album/spherics-ii


ZH PopUnie:
De geluidsmanipulatie is van de bovenste plank zodat je bijvoorbeeld in opener The Hunt twijfelt toch niet een slide-gitaar te horen. Wildest Dreams daarentegen biedt authentieke synthpop die zo uit een 80’s TV-serie zou kunnen komen en doet op een goede manier haast frivool aan. Al met al laten de vier tracks op Spherics III een diverser geluid horen dan het ambient werk waar Michel Banabila wellicht om bekend staat en voegen daarmee weer iets toe aan zijn toch al indrukwekkende palmares. Korte, maar krachtige prachtrelease!

Moors Magazine:
Michel Banabila heeft aan zijn magnifieke reeks Spherics nog een derde album toegevoegd dat uit slechts vier nummers bestaat, maar dat je je, als je van avontuurlijke, sferische muziek houdt, zeker niet moet laten ontgaan. Spannend van de eerste tot de laatste noot, en zoals altijd bij Banabila, met heel veel minimale grapjes en details die je soms pas bij een tiende keer luisteren echt opvallen.
Alles op dit korte maar intense album is met keys gemaakt, dus als je soms denkt een gitaar of een slide te horen, is dat gehoorsbedrog. Ik laat je hier drie korte fragmenten horen, en eigenlijk is dat zonde, want ik verbreek zo de spanningsboog die in elk nummer zorgvuldig wordt opgebouwd, maar je krijgt wel een beetje een idee, en je hoort bijvoorbeeld ook hoe een nummer als Secunde (Reprise) zelfs naar het einde toe bloedspannend blijft.
Dit album is, net als alles van Banabila, via zijn Bandcamp-pagina aan te schaffen. Daarmee steun je de man zelf ook nog beter dan via Spotify, en je kunt ook rustig eerst een keer gratis luisteren voordat je je portemonnee moet trekken. Doen dus, want dit is muziek die alleen maar beter wordt – ik luister er nu al een week intensief naar en ik heb er nog lang geen genoeg van, integendeel.