Four extremely beautiful piano arrangements by Jeroen van Vliet (2020) led me to the idea of starting a small collection of different versions of some of my compositions, which became this compilation album 'Translations', also including 3 originals for reference. I am happy to know such great musicians and feel most grateful for all those amazing contributions over the years.

Reviews / quotes:

EXPOSé ONLINE:
In 2020 Dutch pianist and keyboardist Jeroen van Vliet arranged four of Dutch sound artist Michel Banabila’s compositions for piano. Michel was so impressed with the results that he decided to create a compilation album, Translations, a small collection of different versions of some of his compositions. The result is a set of 12 tracks, including three original tracks composed specifically for Translations. Van Vliet’s piano versions of “Secunde” and “Ears Tell Us Where We Are in Space” kick off the album with beautiful introspective minimal sustained piano. Next is jazz pianist Jasper Soffers’ melodic and ambient piano arrangement of “Lapidarium.” Then we return to Van Vliet’s gentle ambient piano versions of “Dragonfly” and “Tirza Scene.” Now the album changes musical direction with cellist Maarten Vos’ CJD remix of “Seconde.” This version is very different than van Vliet’s. It lasts seven minutes longer and has an eerie disturbing quality provided by Vos’ cello and Banabila’s mechanical background soundscape. Next is “Dragonfly” where Banabila brought together jazz violinist Oene van Geel, bass clarinetist Gareth Davis, cellist Peter Hollo, and double bassist Gulli Gudmundson to create a delicate fluttering instrumental with sawing strings and clarinet. The guitar version of “Ears Tell Us Where We Are in Space” features Dutch musician Anton Goudsmit’s jazzy interpretation that swells over time, conjuring comparisons to Pat Metheny. Next is another cover of “Lapidarium” by violinist Anne Bakker, Banabila, Goudsmit, and expert oud player Mehmet Polat. This version is a strong amalgam of world music and jazz fusion. Then we encounter another rearrangement of “Tirza Scene” featuring Dutch woodwind musician Mete Erkar and Banabila. Very different from the other version and it has a slight jazzy vibe due to the saxophone. Then Banabila includes a third version of “Secunde,” subtitled Ambient Mix with van Geel, Banabila, Ilya Ziblat Shay, and Kiempe de Jong for four minutes of white noise, harsh electronics, and dissonant violin to create a mood piece that is not what I think of as ambient. And the album closes with a third version of “Dragonfly,” this time a synth version with just Banabila. This final version is quiet, amorphous, and ambient with piano and synths. Overall a varied and interesting take on different arrangements of the same compositions. (Henry Schneieder)

BLOGFOOLK:
“Translations” è un’antologia recentemente pubblicata dall’artista sonoro olandese Michel Banabila. Probabilmente i lettori più assidui di Foolk Magzine ne ricorderanno il nome, infatti, la sua musica è già stata protagonista della nostra rubrica di Contemporanea in altre occasioni. Attivo da oltre trent’anni come compositore sperimentale per teatro, danza, cinema e televisione, Banabila (1961) ha alle spalle un corposo catalogo discografico e vanta collaborazioni con personalità del calibro di Holger Czukay, Bill Laswell o Machinefabriek, solo per citare i più conosciuti. In anni recenti antologie come “Things Popping Up From The Past”, “Trespassing”, o “Tapu Sampler 2016”, hanno già cercato di tracciare un percorso lineare nella vasta e diversificata produzione di Michel partendo dai primissimi esperimenti tra ambient e fourth world (“Marilli”, “Des Traces Retrouvées”), per giungere agli ultimi lavori per ensemble, elettronica e suoni trovati (“In a Language I Can Understand” , “Where Old Meets New”). Ora arriva “Translations”, un’altra compilation, pubblicata dalla personale Tapu Records, che raccoglie composizioni originali, mix alternativi e nuovi arrangiamenti per pianoforte realizzati da Jeroen van Vliet, il fulcro dell’intero progetto. Abbiamo quindi in doppia versione originale/pianoforte: “Dragonfly” (da “Uprooted” 2019), “Secunde ” ( da "Secunde ” 2016), “Ears Tell Us Where We Are In The Space (da “Precious Images” 2008) e “Tirza Scene” (da “Fields Of Flowers” 2011). Si continua poi con un mix ambient di “Secunde”, ben due adattamenti di “Lapidarium”, uno per pianoforte ed elettronica eseguito da Banabila e Jasper Soffers (tratto sempre “Fields Of Flowers”) e un altro per tastiere, violino, oud, chitarra, tromba e bansuri che proviene invece dall’ottimo “Migrations” del 2010. Chiude la corposa raccolta un’ulteriore take di “Dragonfly”, questa volta per sintetizzatore. In totale abbiamo quindi ben dodici brani nei quali ambient, musica da camera, elettronica e neoclassica si fondono con gusto ed equilibrio. Nonostante la struttura dell’album, all’ascolto non c’è ripetizione, infatti ogni versione (seppur riconoscibile) presenta caratteristiche proprie e risulta indipendente dall’originale. L’idea di suggerire un confronto nell’ascoltatore è anzi voluta da Michel e il titolo “Translations” (“Traduzioni”), non fa altro che ribadire chiaramente questo concetto. Gli arrangiamenti per pianoforte dei pezzi appena citati, offrono quindi una differente prospettiva d’ascolto e forse permettono di apprezzare ancor meglio alcuni dettagli compositivi presenti nelle versioni originali. Il delicato fraseggio di van Vliet inoltre, non altera l’essenza dei brani che rimane immutata, anzi, ne accresce ancor più il mistero e la magia. Il piano infatti, nella sua estrema complessità meccanica e strutturale, è uno strumento davvero perfetto per ricreare le tipiche atmosfere eteree tanto care a Banabila che ha l’indubbia capacità di riuscire a creare mondi sonori estremamente suggestivi che invitano alla contemplazione. A volte, volendo contestualizzare, il sapiente utilizzo di spazi e dinamiche, mi fa ripensare tanto a John Cage o Harold Budd, quanto agli ultimi ultimi lavori del compianto Morton Feldman. Al di la delle riflessioni, se in questo particolare momento desiderate ascoltare qualcosa che vi faccia immaginare e vi trasporti altrove, “Translations” potrebbe essere proprio quello che da tempo stavate cercando. (Marco Calloni)

MOORS MAGAZINE:
Pianist Jeroen van Vliet maakte vier bijzondere, ingetogen arrangementen van composities van de uitzonderlijke componist Michel Banabila. Dat bracht Banabila op het idee om een verzameling samen te stellen van “vertalingen” – verschillende versies van een aantal van zijn composities.
Het leverde een verbluffend mooi album op, vooral omdat de verschillende versies totaal van elkaar verschillen, en omdat ze eigenlijk allemaal verbazingwekkend mooi zijn. Secunde is er drie keer te vinden (de ronduit magische CJD mix duurt bijna een kwartier!), en het wonderbaarlijk mooie Dragonfly ook drie keer, en elke keer zit ik weer met open mond te luisteren. Fenomenaal. Ears Tell Us We Are in Space hoor je in de pianoversie van Jeroen van Vliet en in de gitaarversie van Anton Goudsmit.
Merkwaardig hoe een gevarieerd album met zoveel verschillende uitvoeringen toch tot één onmiskenbaar geheel gesmeed is. Een juweeltje. (Holly Moors)

NIEUWE NOTEN:
De basis van dit album lag bij vier arrangementen die de jazzpianist Jeroen van Vliet maakte van stukken van Banabila. Het zette die laatste op het spoor om dit gegeven wat verder uit te bouwen en deze versies aan te vullen met eerder opgenomen versies van dezelfde stukken. Een bijzonder origineel idee dat een mooi licht werpt op dit veelzijdige oeuvre.

Het past dan ook om de volgorde van de stukken wat om te gooien, om zo de diverse versies optimaal met elkaar te kunnen vergelijken. ‘Secunde’ is het eerste stuk. Eerst maar in de zeer ingetogen en afgewogen benadering door Van Vliet, bekend om zijn poëtische, fluwelen spel, dat hier prachtig tot uiting komt. Op de tweede versie van dit stuk horen we naast Banabila, Ilya Ziblat Shay, op  contrabas Keimpe de Jong op rieten en Oene van Geel op viool en altviool. In deze versie ontwaren we ineens een duidelijk oriëntaalse sfeer. Als derde horen we de relatief lange mix die Banabila samen met de cellist Maarten Vos van deze versie maakte en die qua sfeer weer meer in de buurt komt van Van Vliets interpretatie.

‘Ears Tell Us Where We Are in Space’ vinden we in twee uitvoeringen. Allereerst weer die prachtig melodieuze en zeer ingetogen versie Van Vliet, het compositorische vernuft van Banabila benadrukkend. De tweede versie is die van Banabila zelf met gitarist Anton Goudsmit. Ook heel bijzonder, met name vanwege het altijd weer mooie en subtiele gitaarspel van die laatste. ‘Dragonfly’  vinden we weer in drie versies. Van Vliet nam het op met mooi repetitief, ietwat duister pianospel, gevolgd door een versie van  Banabila zelf met wederom Van Geel, basklarinettist Gareth Davis, cellist Peter Hollo en bassist Gulli Gudmundsson. Een versie die net als het eerder genoemde ‘Secunde’ een enigszins oriëntaalse sfeer uitstraalt en met name bijzonder is door het spel van Davis. De derde versie is een soloversie van Banabila op synthesizer.
Het vierde stuk dat Van Vliet op nam is ‘Tirza Scene’, het levert een bijna klassiek pianostuk op, wederom prachtig gespeeld. Op de tweede versie, stammend uit 2011 horen we Mete Erker op sopraansax, samen met Banabila. Hier is de sfeer weer veel meer jazzy, ook al valt ook hier de prachtige harmonieuze benadering op. Tot slot bevat het album twee versies van ‘Lapidarium’. De eerste is eveneens voor piano, maar nu in 2011 gespeeld door Jasper Stoffers. De tweede stamt uit 2010, Banabila nam het op met Goudsmit, violist Anne Bakker en oedspeler Mehmet Polat. Een versie overigens, maar dat zal u niet verbazen, ook weer wat oosterse trekjes kent. (Ben Taffijn)